Alfie Bloom, godny następca Pottera

Znam dzieci, które cierpią na syndrom czytelniczego wypalenia po lekturze Harry’ego Pottera: uważają, że żadna książka nie dorównuje sadze o przygodach młodego czarodzieja. Rozumiem ten stan ducha, mam podobne odczucia po każdej dobrej książce.

Pamiętam, jak w czasie wakacji we Francji latem 2003 przeczytałam „Królową Południa” Pereza-Reverte, która była prawdziwą ucztą literacką. Leżałam na plaży nad oceanem, nabierając cudownej, nadmorskiej opalenizny, skończyłam czytać, podumałam chwilę i wyjęłam z plecaka następną książkę, której tytułu nawet nie pamiętam, coś z serii „Z budzikiem” W.A.B. I jak ona mi nie smakowała!… Jaka ona była toporna, jak źle napisana, jaka historia nieciekawa… Być może wtedy oceniłam ją zbyt surowo, ale „Królowej Południa” do pięt nie dorastała.

Ciężko jest znaleźć naprawdę dobrą książkę, ale warto szukać, bo przyjemności, jakich można zaznać z książką w ręku, są jedyne w swoim rodzaju. Myślę, że dzieci spragnione połączenia magii i przygody śmiało można odesłać do serii „Spirit Animals” lub „Bogowie i wojownicy”, a także do powieści „Poppy Pym i klątwa faraona”. Jednak najbliżej do klimatu Harry’ego Pottera jest, mam wrażenie, młodzieńcowi, który nazywa się Alfie Bloom. Jest półsierotą, od śmierci mamy mieszka z ojcem-wynalazcą w obskurnym miejscu i ledwo wiążą koniec z końcem. Pewnej nocy od ekscentrycznego notariusza otrzymują wiadomość, że Alfie odziedziczył zamek w miasteczku, w którym przyszedł na świat. Życie ojca i syna wskakuje na zupełnie nowe tory, ale szybko okazuje się, że jest to raczej szalona kolejka górska niż dostojny parowóz. Alfie wraz z zamkiem dziedziczy klucz do starożytnej magii. I oczywiście szybko zjawiają się tacy, którzy chcą mu ów klucz odebrać…

Dobrze napisana, wciągająca przygodowo-magiczna opowieść o przyjaźni i sile rodzinnych więzów. Polecam.

Gabrielle Kent, seria Alfie Bloom, wydawnictwo Wilga, Warszawa 2016

Napisano w Czytam dzieciom (i sobie też)

Tagi: , , , , ,

9 comments on “Alfie Bloom, godny następca Pottera
  1. kh pisze:

    „syndrom czytelniczego wypalenia” – czy to jest to, o czym mówi mój syn czytając w boleściach lekturę „Anię z Zielonego Wzgórza” (uprzednio łykając kilkaset stron Harrego bez zająknięcia), że to nuda, bo nikt nawet na miotle nie lata?

    • Dorota pisze:

      Z „Anią” Piotrek męczył się tak, aż żal było patrzeć. To jednak nie jest, delikatnie mówiąc, lektura dla chłopaków 🙂

    • S pisze:

      O, mamy tak samo! Jest Harry, długo długo nic, a potem znów Harry. Reszta książek jak za karę, lektury szkolne w szczególności. Może Alfie odczaruje to trochę

  2. Dorota pisze:

    Oznaczyłam tę książkę „od 10 lat”, ale jeśli dziewięciolatek jest zaprawiony w bojach czytelniczych, to przeczyta.

  3. Krusz pisze:

    Pytanie za sto punktów – od jakiego wieku się nada? Czy dziesięciolatek przeczyta samodzielnie?

Skomentuj kh Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres email nie zostanie opublikowany.

W związku z wprowadzeniem 25 maja 2018 roku Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE informujemy, że zostawiając komentarz na stronie od-rana-do-wieczora.pl pozostawiasz na niej swój nick, widoczny dla innych czytelników oraz adres mailowy widoczny tylko dla administratorów strony. Swoje dane osobowe przekazujesz dobrowolnie i będą one przetwarzane wyłącznie w celu przesłania powiadomień o nowych wpisach na blogu, odpowiedzi na Twój komentarz lub w przypadku kontaktu przez formularz kontaktowy. Bez wyraźnej zgody dane osobowe nie będą udostępniane innym odbiorcom danych. Masz prawo dostępu do swoich danych oraz ich poprawiania poprzez kontakt: dorota.smolen@gmail.com. Administratorem Twoich danych osobowych jest autorka bloga od-rana-do-wieczora.pl Dorota Smoleń.
Publikując komentarz, wyrażam zgodę.

*