Tupcio Chrupcio w wirze życia

Tupcio Chrupcio to mała myszka, której przygody są bliskie przeciętnemu maluchowi. Tupciowi zdarza się kaprysić, ma problemy z zasypianiem, uwielbia słodycze, bywa kłamczuszkiem i nie chce chodzić do przedszkola.

Ponieważ książki Anny Casalis należą do starego, poczciwego nurtu lektur dydaktycznych i moralizatorskich, to zawsze dzieje się coś, co ustawia Tupcia do pionu. A to okazuje się, że w przedszkolu jest fajniej, bo można wesoło bawić się z kolegami, a w domu mama jest zajęta i nie ma czasu dla synka, a to zjawia się zziębnięty konik polny, który Tupciowi, wybrzydzającemu nad gorącą zupką z marchewki, opowiada o ciężkim losie leśnych zwierząt, które zimą mają do jedzenia tylko suche szyszki i korę. A kiedy Tupcio uciekł mamie na spacerze i nie chciał wrócić z nią do domu, został sam i zanim znaleźli go rodzice, w ciemności najadł się strachu.

Tupcia czyta się gładko i ogląda z przyjemnością: duży format, kolorowe ilustracje Marca Campanelli, w sam raz do czytania przed snem. Ciekawostką dla małych i dużych czytelników są sprzęty w domu Tupcia, zrobione z różnych przedmiotów przyniesionych z ludzkiego świata, np. karnisz zrobiony jest z ołówka, w roli krzesełka występuje szpulka nici, a rodzice śpią w starym bucie. Wyszukiwanie tych detali jest fajną zabawą, inspirującą do wykorzystania niepotrzebnych przedmiotów do urządzenia np. domku dla lalek zgodnie z ekologicznym nurtem trashion 😉

Anna Casalis, seria Tupcio Chrupcio, Siedmioróg 2005-2009 i Wilga 2010